Aν καπνίσεις χόρτο στη δουλειά σου, το πιθανότερο είναι να σε απολύσουν...
Ωστόσο υπάρχει στο Κολοράντο ένας δημοσιογράφος τοπικής εφημερίδας που κάνει τη δουλειά του μαστουρώνοντας.
Είναι ο πρώτος επαγγελματίας κριτικός κάνναβης στις ΗΠΑ και η εργοδότης του λέει πως είναι τόσο αφοσιωμένος σ' αυτό που κάνει, ώστε είναι πάντα έτοιμος... να πάρει και δουλειά για το σπίτι και - το εντυπωσιακότερο - καταφέρνει να τηρεί τις προθεσμίες.
Ο 30χρονος Ουίλιαμ Μπρεθς (πρόκειται για ψευδώνυμο) εργάζεται για την εφημερίδα Westword του Ντένβερ.
Περιοδεύει στα πάνω από 300 φαρμακεία κάνναβης και γράφει κριτικές για τις εγκαταστάσεις τους και τα προϊόντα που προσφέρουν στους 100.000 κατοίκους που αγοράζουν μαριχουάνα με την άδεια του γιατρού. Η γλώσσα που χρησιμοποιεί είναι ανάλογη ενός κριτικού εστιατορίων: γράφει για το «ελαφρό τελείωμα λεμονιού» που του άφησε η ποικιλία Ακαπούλκο, την οποία δοκίμασε στο φαρμακείο Bud Cellar και η οποία «καίγεται ομαλά και καθαρά στον ναργιλέ», αν και θεωρεί πως «την απολαμβάνει κανείς καλύτερα σ' ένα τρίφυλλο της παλιάς σχολής». Φυσικά δεν συγκρίνεται με την ποικιλία Μόμπι Ντικ, που δοκίμασε μια εβδομάδα μετά σε άλλο φαρμακείο (το Alpine Herbal Wellness) και η οποία έχει «χαριτωμένες νότες ζάχαρης και κίτρου» και προκαλεί ένα χάι που του θύμισε τα σόλο του μακαρίτη Τζων Μπόναμ, τον ντράμερ των Led Zeppelin.
Ο Ουίλιαμ Μπρεθς προσελήφθη πριν από σχεδόν δύο χρόνια. Ηταν άνεργος όταν φίλοι του επεσήμαναν τη σχετική αγγελία, λέγοντάς του ότι θα ήταν τέλειος για τη δουλειά. Λέει ότι του αρέσει πολύ η μαριχουάνα και τη χρησιμοποιεί εδώ και χρόνια με ιατρική συνταγή για τη θεραπεία ενός χρόνιου πόνου στο στομάχι. Η συνταγή επιτρέπει στον ασθενή να αγοράζει 60 γραμμάρια μαριχουάνας τον μήνα έναντι περίπου 350 δολαρίων (250 ευρώ).
Το Κολοράντο επιτρέπει από το 2000 τη χρήση της μαριχουάνας για ιατρικούς λόγους, όμως τα φαρμακεία μαριχουάνας πολλαπλασιάστηκαν στα τέλη του 2009 αφού η ομοσπονδιακή κυβέρνηση της Ουάσιγκτον ανακοίνωσε πως δεν θα διώκονται οι χρήστες στις Πολιτείες που επιτρέπουν τη χρήση. Σύντομα στο Ντένβερ τα φαρμακεία αυτά έγιναν περισσότερα από τα Starbucks.
Η Πατρίσια Καλχούν, ιδρύτρια και διευθύντρια της Westword, λέει πως ο Μπρεθς είναι πνιγμένος στη δουλειά. «Σύντομα θα χρειαστεί έναν ασκούμενο συντάκτη», προσθέτει.
«Στην κριτική μου, ελέγχω πόσο καθαρά και σωστά έχει καλλιεργηθεί η μαριχουάνα», εξηγεί ο δημοσιογράφος. «Ομως ελέγχω και το κατάστημα. Πώς είναι ο χώρος στάθμευσης στις ώρες αιχμής; Πώς θα αισθανθεί ένας ηλικιωμένος σ' αυτό το μέρος; Πώς θα αισθανθεί κάποιος καινούριος στην κάνναβη; Αν εγώ δεν αισθάνομαι καλά, τότε και η γιαγιά μου είναι πιθανόν να μην αισθανθεί καλά. Και υπάρχουν πολλές γιαγιάδες στο Ντένβερ με συνταγές για μαριχουάνα που επισκέπτονται αυτά τα φαρμακεία».
Ωστόσο υπάρχει στο Κολοράντο ένας δημοσιογράφος τοπικής εφημερίδας που κάνει τη δουλειά του μαστουρώνοντας.
Είναι ο πρώτος επαγγελματίας κριτικός κάνναβης στις ΗΠΑ και η εργοδότης του λέει πως είναι τόσο αφοσιωμένος σ' αυτό που κάνει, ώστε είναι πάντα έτοιμος... να πάρει και δουλειά για το σπίτι και - το εντυπωσιακότερο - καταφέρνει να τηρεί τις προθεσμίες.
Ο 30χρονος Ουίλιαμ Μπρεθς (πρόκειται για ψευδώνυμο) εργάζεται για την εφημερίδα Westword του Ντένβερ.
Περιοδεύει στα πάνω από 300 φαρμακεία κάνναβης και γράφει κριτικές για τις εγκαταστάσεις τους και τα προϊόντα που προσφέρουν στους 100.000 κατοίκους που αγοράζουν μαριχουάνα με την άδεια του γιατρού. Η γλώσσα που χρησιμοποιεί είναι ανάλογη ενός κριτικού εστιατορίων: γράφει για το «ελαφρό τελείωμα λεμονιού» που του άφησε η ποικιλία Ακαπούλκο, την οποία δοκίμασε στο φαρμακείο Bud Cellar και η οποία «καίγεται ομαλά και καθαρά στον ναργιλέ», αν και θεωρεί πως «την απολαμβάνει κανείς καλύτερα σ' ένα τρίφυλλο της παλιάς σχολής». Φυσικά δεν συγκρίνεται με την ποικιλία Μόμπι Ντικ, που δοκίμασε μια εβδομάδα μετά σε άλλο φαρμακείο (το Alpine Herbal Wellness) και η οποία έχει «χαριτωμένες νότες ζάχαρης και κίτρου» και προκαλεί ένα χάι που του θύμισε τα σόλο του μακαρίτη Τζων Μπόναμ, τον ντράμερ των Led Zeppelin.
Ο Ουίλιαμ Μπρεθς προσελήφθη πριν από σχεδόν δύο χρόνια. Ηταν άνεργος όταν φίλοι του επεσήμαναν τη σχετική αγγελία, λέγοντάς του ότι θα ήταν τέλειος για τη δουλειά. Λέει ότι του αρέσει πολύ η μαριχουάνα και τη χρησιμοποιεί εδώ και χρόνια με ιατρική συνταγή για τη θεραπεία ενός χρόνιου πόνου στο στομάχι. Η συνταγή επιτρέπει στον ασθενή να αγοράζει 60 γραμμάρια μαριχουάνας τον μήνα έναντι περίπου 350 δολαρίων (250 ευρώ).
Το Κολοράντο επιτρέπει από το 2000 τη χρήση της μαριχουάνας για ιατρικούς λόγους, όμως τα φαρμακεία μαριχουάνας πολλαπλασιάστηκαν στα τέλη του 2009 αφού η ομοσπονδιακή κυβέρνηση της Ουάσιγκτον ανακοίνωσε πως δεν θα διώκονται οι χρήστες στις Πολιτείες που επιτρέπουν τη χρήση. Σύντομα στο Ντένβερ τα φαρμακεία αυτά έγιναν περισσότερα από τα Starbucks.
Η Πατρίσια Καλχούν, ιδρύτρια και διευθύντρια της Westword, λέει πως ο Μπρεθς είναι πνιγμένος στη δουλειά. «Σύντομα θα χρειαστεί έναν ασκούμενο συντάκτη», προσθέτει.
«Στην κριτική μου, ελέγχω πόσο καθαρά και σωστά έχει καλλιεργηθεί η μαριχουάνα», εξηγεί ο δημοσιογράφος. «Ομως ελέγχω και το κατάστημα. Πώς είναι ο χώρος στάθμευσης στις ώρες αιχμής; Πώς θα αισθανθεί ένας ηλικιωμένος σ' αυτό το μέρος; Πώς θα αισθανθεί κάποιος καινούριος στην κάνναβη; Αν εγώ δεν αισθάνομαι καλά, τότε και η γιαγιά μου είναι πιθανόν να μην αισθανθεί καλά. Και υπάρχουν πολλές γιαγιάδες στο Ντένβερ με συνταγές για μαριχουάνα που επισκέπτονται αυτά τα φαρμακεία».
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου