Όπως ο ίδιος ο John Morris δήλωσε, αν και οι υπόλοιποι ερευνητές... δεν εξέλαβαν και
τόσο θετικά τη θεωρία τους,
δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο Αντεροβγάλτης ήταν γυναίκα: «Επειδή όλοι
πίστευαν ότι ο δολοφόνος είναι άνδρας, αγνοούσαν τις αποδείξεις που
έδειχναν ότι τελικά πρόκειται για γυναίκα φονιά».
Μέσα σε 10 αιματοβαμμένες εβδομάδες του 1888 ο δολοφόνος «χτύπησε» πέντε φορές. Θύματά του ήταν οι Mary Ann Nichols, Annie Chapman, Elizabeth Stride, Catherine Eddowes και Mary Jane Kelly – όλες ιερόδουλες στο East End. Σε τρεις από αυτές είχε αφαιρεθεί η μήτρα τους, κάτι που ο John θεωρεί πολύ σημαντικό. Η Lizzie είχε γεννηθεί στις 7 Φεβρουαρίου του 1850 κι επειδή δεν μπορούσε να κάνει παιδιά, εκδικήθηκε εκείνες που μπορούσαν.
Ο ιατροδικαστής, στην περίπτωση της Annie Chapman, ανέφερε: «Το συμπέρασμα είναι ότι υπήρχε διακαής πόθος να κατέχει τα μέρη του σώματος που είχαν αφαιρεθεί».
Ο John επίσης επισημαίνει:
• Καμία από τις γυναίκες δεν είχε δεχθεί σεξουαλική κακοποίηση.
• Προσωπικά είδη της Chapman βρίσκονταν στα πόδια της, σύμφωνα με δημοσιεύματα, με τυπικά θηλυκό τρόπο».
• Τρία μικρά κουμπιά από μπότα γυναίκας βρέθηκαν μέσα στο αίμα κοντά στην Catherine Eddowes.
• Απομεινάρια από γυναικεία ρούχα – μία κάπα, φούστα και καπέλο – βρέθηκαν ανάμεσα στις στάχτες στο τζάκι της Mary Kelly. Τα συγκεκριμένα ρούχα δεν ανήκαν στη Mary.
Ο λόγος για τον οποίο η Mary Kelly έγινε στόχος, σύμφωνα με τον συγγραφέα, είναι το γεγονός ότι υπήρξε ερωμένη του συζύγου της Lizzie, Sir John, ο οποίος διηύθυνε κλινική εκτρώσεων στο Whitechapel.
Σύμφωνα με τον συγγραφέα, η Lizzie - Mary Elizabeth Ann Hughes – ήταν κόρη ενός Ουαλού βιομηχάνου. Το ζευγάρι παντρεύτηκε το 1872, όταν εκείνη ήταν 22 χρονών και ο σύζυγος της 32. Αμέσως μετά τους φρικιαστικούς φόνους, η Lizzie έπαθε νευρικό κλονισμό. Πέθανε από καρκίνο το 1912 ενώ η αστυνομία δεν την ανέκρινε ποτέ λόγω της κατάστασής της
τόσο θετικά τη θεωρία τους,
δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο Αντεροβγάλτης ήταν γυναίκα: «Επειδή όλοι
πίστευαν ότι ο δολοφόνος είναι άνδρας, αγνοούσαν τις αποδείξεις που
έδειχναν ότι τελικά πρόκειται για γυναίκα φονιά».
Μέσα σε 10 αιματοβαμμένες εβδομάδες του 1888 ο δολοφόνος «χτύπησε» πέντε φορές. Θύματά του ήταν οι Mary Ann Nichols, Annie Chapman, Elizabeth Stride, Catherine Eddowes και Mary Jane Kelly – όλες ιερόδουλες στο East End. Σε τρεις από αυτές είχε αφαιρεθεί η μήτρα τους, κάτι που ο John θεωρεί πολύ σημαντικό. Η Lizzie είχε γεννηθεί στις 7 Φεβρουαρίου του 1850 κι επειδή δεν μπορούσε να κάνει παιδιά, εκδικήθηκε εκείνες που μπορούσαν.
Ο ιατροδικαστής, στην περίπτωση της Annie Chapman, ανέφερε: «Το συμπέρασμα είναι ότι υπήρχε διακαής πόθος να κατέχει τα μέρη του σώματος που είχαν αφαιρεθεί».
Ο John επίσης επισημαίνει:
• Καμία από τις γυναίκες δεν είχε δεχθεί σεξουαλική κακοποίηση.
• Προσωπικά είδη της Chapman βρίσκονταν στα πόδια της, σύμφωνα με δημοσιεύματα, με τυπικά θηλυκό τρόπο».
• Τρία μικρά κουμπιά από μπότα γυναίκας βρέθηκαν μέσα στο αίμα κοντά στην Catherine Eddowes.
• Απομεινάρια από γυναικεία ρούχα – μία κάπα, φούστα και καπέλο – βρέθηκαν ανάμεσα στις στάχτες στο τζάκι της Mary Kelly. Τα συγκεκριμένα ρούχα δεν ανήκαν στη Mary.
Ο λόγος για τον οποίο η Mary Kelly έγινε στόχος, σύμφωνα με τον συγγραφέα, είναι το γεγονός ότι υπήρξε ερωμένη του συζύγου της Lizzie, Sir John, ο οποίος διηύθυνε κλινική εκτρώσεων στο Whitechapel.
Σύμφωνα με τον συγγραφέα, η Lizzie - Mary Elizabeth Ann Hughes – ήταν κόρη ενός Ουαλού βιομηχάνου. Το ζευγάρι παντρεύτηκε το 1872, όταν εκείνη ήταν 22 χρονών και ο σύζυγος της 32. Αμέσως μετά τους φρικιαστικούς φόνους, η Lizzie έπαθε νευρικό κλονισμό. Πέθανε από καρκίνο το 1912 ενώ η αστυνομία δεν την ανέκρινε ποτέ λόγω της κατάστασής της
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου