Πολλές φορές η ανθρώπινη θέληση και η...δύναμη της ψυχής είναι ικανά
να αψηφήσουν τους νόμους της λογικής. Η ιστορία του 31χρονου Spencer
West από το Τορόντο του Καναδά, αποδεικνύει πως ορισμένα θαύματα είναι
υλοποιήσιμα.
Ο 31 χρονών Spencer West από το Τορόντο του Καναδά έχασε και τα 2
του πόδια στην ηλικία των 5 χρονών. Παρόλα αυτά δεν το έβαλε ποτέ κάτω
και έπειτα από σκληρή προετοιμασία και γυμναστική, κατάφερε αυτό που
φάνταζε πριν ακατόρθωτο. Να διανύσει μια απόσταση 19,341ft ή 5.791
μέτρων, ανεβαίνοντας στο Κιλιμάντζαρο μόνο με τη δύναμη των χεριών του.
Όλα αυτά, μέσα σε επτά ημέρες.
Σε αντίθεση με άλλα βουνά, όπως το Έβερεστ, το βουνό των 5895 μέτρων
στην Τανζανία είναι πιο "φιλικό" προς τους ορειβάτες αφού έχει πιο βατές
διαδρομές. Ο δρόμος για την κατάκτηση της κορυφής του όμως, αποτελεί
ακατόρθωτο όνειρο ακόμα και για πεπειραμένους ορειβάτες.
Ο άθλος του Spencer West
Ο Spencer West γεννήθηκε πριν από 31 χρόνια με μια σπάνια ασθένεια,
που ονομάζεται "ιερά αγενεσία" (sacral agenesis) και η οποία οφείλεται
για τη μη φυσιολογική ανάπτυξη της σπονδυλικής του στήλης.
Στην ηλικία των τριών ετών, υποβλήθηκε σε επέμβαση κατά την οποία του
αφαιρέθηκαν τα πόδια του από τα γόνατα και κάτω. Δύο χρόνια μετά, οι
γιατροί ακρωτηρίασαν ολικώς τα άκρα του από τη λεκάνη και κάτω.
Εκπαιδεύτηκε περίπου για έναν χρόνο ώστε να καταφέρει και να φτάσει
στην πιο ψηλή κορυφή της Αφρικανικής ηπείρου χωρίς πόδια. Κατά τη
διάρκεια της πορείας του χρησιμοποίησε μάλιστα αναπηρικό καροτσάκι μόνο
στα σημεία που το έδαφος δεν επέτρεπε να κινηθεί πάνω σε αυτό με γυμνά
χέρια λόγω της τραχύτητας του. Για την ακρίβεια διήνυσε το 80% του
δρόμου με τα χέρια του. Μοναδική "υποβοήθηση" του, η χρήση γαντιών.
Στις 12 Ιουνίου μπόρεσε να κάνει το όνειρο του πραγματικότητα, με τη
βοήθεια των καλύτερων του φίλων David Johnson και Alex Meers.
Οι τρεις τους κατάφεραν να φτάσουν στον προορισμό τους περνώντας μέσα
από τις ζούγκλες της Τανζανίας, χιονισμένα τοπία και ερήμους. Και να
δώσουν ένα μάθημα ζωής και ισχυρής θέλησης.
Για να καταλάβει κανείς το μεγαλείο του επιτεύγματος του Καναδού,
μόνο το 50% των αρτιμελών ανθρώπων που επιχειρούν την ανάβαση στην
κορυφή του βουνού, τα καταφέρνουν μέχρι το τέλος χωρίς να εγκαταλείψουν.
Μετά το τέλος της διαδρομής, ο ίδιος δήλωσε: "Αυτό που κατάφερα είναι
τα πάντα για μένα. Αξίζει κάθε σταγόνα ιδρώτα και αίματος που κύλησε
από τα χέρια μου. Η κατάκτηση της κορυφής είναι ότι σημαντικότερο έχω
πετύχει στη ζωή μου και αποδεικνύει ότι μπορείς να πετύχεις τα πάντα αν
πιστεύεις στον εαυτό σου. Ευχαριστώ όλους όσους με βοήθησαν να φτάσω
εδώ".
Το ταξίδι στο Κιλιμάντζαρο οργανώθηκε από τον 31χρονο Spencer για δύο
λόγους. Ο πρώτος ήταν να αποτελέσει παράδειγμα για τα άτομα με ειδικές
ικανότητες προκειμένου να προσπαθήσουν να υλοποιήσουν τους στόχους τους
και να μη χάνουν τη θέληση τους, όπως έχει δηλώσει άλλωστε πολλές φορές
στο παρελθόν.
Ο δεύτερος στόχος του ήταν να συγκεντρώσει το ποσό των 750.000
δολαρίων προκειμένου να τα προσφέρει για τη δημιουργία συστήματος
καθαρισμού νερού για 20.000 Κενυάτες. Κάτι που τελικά κατάφερε.
Μάθημα ζωής, θέλησης και δύναμης.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου