Τα καλύτερα ανέκδοτα στην εποχή του Μνημονίου

Μόνο το χιούμορ άλλωστε μας απέμεινε αφορολόγητο...
Στους γονείς μου οφείλω το “ζην”, στον δάσκαλό μου το “εύ ζην”,

στη Eurobank 30.000 ευρώ… στην Πειραιώς 22.000 ευρώ, στην εφορεία 12.000 ευρώ…



Όταν είδα τον τελευταίο λογαριασμό του ρεύματος

έπαψα να έχω φοβία για το σκοτάδι κι άρχισα να φοβάμαι το φως…!!



Διαφήμιση από γυμναστήριο: “Βαρέθηκες να είσαι χοντρός και άσχημος??? Έλα στο

γυμναστήριο μας και μείνε μόνο άσχημος”…



Αυτή η νέα αλυσίδα μαγαζιών “ΕΝΟΙΚΙΑΖΕΤΑΙ” που έχει ανοίξει, πολύ μεγάλη επιτυχία βλέπω..



- Θέλω 1 κιλό ντομάτες.

- Για Νταλάρα ή για γεμιστά;



Επιτέλους…μας σκέφτηκαν κ έβγαλαν τραγούδι για εμάς τους κοντούς!!!

“του τάπα του τάπα του τάπα του ανθρώπου”



Όταν τα καταστήματα μου στέλνουν φυλλάδια που γράφουν “ανοίξαμε και σας περιμένουμε” στέλνω κάρτες που γράφουν “κλείστε δεν θα έρθω”



Το να μπαίνεις σε ζαχαροπλαστείο και να ζητάς κουλουράκια διαίτης…

Είναι σαν να μπαίνεις σε μπουρδέλο και να ζητάς αγκαλίτσες..


Ο γνήσιος άντρας πρέπει να χτυπάει το χέρι του στο τραπέζι και να λέει…

Εγώ θα αποφασίσω τι ώρα θα σφουγγαρίσω..!!


Μπαμπά, μπαμπά στο σχολείο, με φωνάζουν μαφιόζο.

– Καλά, θα περάσω να το κανονίσω.

– Ωραία, κοίτα να φανεί σαν ατύχημα ε;

olympia.gr